Wat is een voedselallergie en hoe weet je of je er één hebt?

Een raar gevoel in je mond na het eten van een kiwi? Buikpijn na noten? Of zwellen je lippen nadat je een stukje vis at? Dan stelde je jezelf misschien al de vraag: heb ik een voedselallergie? 

Wel, een voedselallergie komt vandaag vaker voor dan vroeger en het is goed om te weten wat het precies is. We leggen het hier helder voor je uit. 

 

Wat is een voedselallergie? 

Een voedselallergie is een soort allergie, een afweerreactie van je immuunsysteem op een bepaalde stof in je voeding die normaal niet voor reacties zorgt. Je lichaam vindt het voedsel waarmee het in contact komt een bedreiging en maakt antistoffen aan om zich ertegen te verdedigen. Daardoor kunnen verschillende klachten ontstaan: 

• jeuk of tintelingen in de mond
• zwelling van lippen, tong of oogleden
• braken of buikpijn
• benauwdheid of zelfs bewustzijnsverlies 

Belangrijk om te weten is dat de klachten bij een allergie snel optreden. Meestal binnen de twee uur na het eten. Nog een opvallend kenmerk, bij een voedselallergie ervaar je ongemakken en klachten elke keer je met dat voedingsmiddel in contact komt.  

 

Hoe ontstaat een voedselallergie? 

Met een voedselallergie word je niet geboren, maar je kunt er in de loop van je leven gevoelig voor worden. Je immuunsysteem moet ooit een eerste keer in contact gekomen zijn met het voedingsmiddel om er later, bij elk nieuw contact, allergisch op te kunnen reageren. 

Voedselallergieën, bijvoorbeeld voor melk of ei, komen het vaakst voor bij kinderen. Veel van hen groeien weer spontaan uit de allergie. Andere allergieën, zoals voor pinda’s, noten of vis, ontstaan ook op volwassen leeftijd en blijven meestal levenslang aanwezig. 

 

Hoe weet je of je een voedselallergie hebt? 

Ervaar je altijd opnieuw dezelfde ongemakken of klachten nadat je iets at? Dan raden we je aan om in eerste instantie je klachten met je huisarts te bespreken. Die kan je correct doorverwijzen naar bijvoorbeeld een allergoloog. Deze gespecialiseerde arts kan tests bij je uitvoeren om een correcte diagnose te stellen. Onder de beschikbare tests heb je onder andere de volgende: 

• Huidpriktest: Je huid komt in contact met een bepaalde stof om een reactie uit te lokken en zo je allergie te bevestigen.
• Bloedtest: In een eenvoudig bloedstaal wordt de antistof gemeten om je allergie te bevestigen. Deze test is meer gekend als de RAST-test.
• Uitlokkingstest: In deze test laat men je onder toezicht in het dagziekenhuis de voeding waarop je gereageerd hebt in verschillende dosissen via de mond innemen. Er wordt dan tijdens de observatieperiode gekeken of je reactie ontwikkelt. 

Niet elke reactie op voeding is een allergie. Soms gaat het gewoon om een intolerantie (bv. lactose). Intolerantie heeft te maken met je spijsvertering en niet met je immuunsysteem 

 

Hoe erg is een voedselallergie? 

Dat hangt af van de soort en de ernst. Sommige allergieën geven milde klachten zoals jeuk in de mond (kruisallergie), buikpijn, misselijkheid en braken, diarree of net verstopping. Vervelend, maar meestal best beheersbaar. Andere allergieën kunnen een anafylactische shock veroorzaken en in dat geval is snel ingrijpen broodnodig.  
Anafylaxie, zo wordt een extreme allergische reactie genoemd, en de anafylactische shock voorkom je het best door contact met de boosdoener te vermijden. Ga je toch in shock, dan is de epipen het middel bij uitstek dat je helpt om de reactie te stoppen tot medische professionals zich over jou ontfermen. 

 

Bestaat er medicatie tegen voedselallergie? 

Voor milde reacties kunnen antihistaminica helpen. Dat is de groep 

medicatie die de werking van histamine afremt. Histamine veroorzaakt onder andere de allergische reactie. 
Bij ernstige allergieën is een adrenalinepen, om zelf eenvoudig in de dij in te (laten) spuiten, nodig. Loop je risico op extreme allergische reacties, dan heb je zo’n pen – en liefst 2 -  best altijd in de buurt, thuis, op school, je werk …  

Voeding vermijden blijft een van de beste manieren om geen reacties uit te lokken. Op vandaag is er onderzoek naar desensibilisatie (dat je ongevoelig wordt voor wat een reactie uitlokt) aan de gang, maar het behoort nog niet tot de standaardpraktijk. 

Twijfels? Neem dan contact met je huisarts. Die luistert, helpt en verwijst door indien nodig.